Podignut na uzvišenju koje dominira širim prostorom i ujedno predstavlja prirodnu zaštitu i mostobran preko reke, moglo mu se prići samo uzvišenom lesnom gredom kojom se danas pruža urbano jezgro savremenog grada. Značaj Kovina za odbranu južne granice ugarske države uslovio je da postane razvijeno gradsko naselje koje pominju istorijski izvori i koje je sa manjim prekidima trajalo tokom čitavog srednjeg veka.

Oko Kovinskog utvrđenja vode se česti sukobi između Ugara, Vizantinaca i Turaka, sve do njegovog rušenja odredbom Beogradskog mira 1739. godine. Izgled osnove utvrđenja, odnosno njegove najmlađe faze, sačuvan je na Marsiljijevom crtežu iz 18. veka. Činila su ga dva dela odvojena odbrambenim jarkom. Južni deo, koji je skoro uništen, imao je osnovu nepravilnog trougaonog oblika.

Danas se još jedino vide temelji zidova kule sa pilastrima i manji deo bedema. Severni deo utvrđenja je pravougaoni prostor dimenzija 130×150 m, čiji se ostaci bedema mogu pratiti na zapadnoj i severnoj ivici platoa. Ulaz u ovaj deo utvrđenja nalazio se na sredini severnog bedema.